Anja Legiest (English version)
Diagnosis of breast cancer ... breast-conserving surgery, chemotherapy ... and then you are faced with the very last part of your treatment: radiation. I was lucky that through my training as a Pink Ribbon Walking Coach, I had already heard of the "prone" radiation technique. So... I looked for information and went to the hospital where I had been operated but where they only use the supine radiation technique, and to Annick of the breast clinic at UZ Gent, where the prone radiation technique is used.
And my choice was made very quickly: to protect other organs as much as possible by opting for prone radiation.
I had a very well prepared conversation, had the measurements taken for the radiation bra and received clear information about what was going to happen.
The only thing that worried me a little was the fact that you had to be able to hold your breath for 44 seconds at a time during each radiation session. And I could only do this for 20 seconds 🙈
Fortunately, you had a few weeks to practice this (there are a few weeks between intake and radiation). My golden tip : practice daily by lying on your bed in prone position with the head out of the bed, breathe from the belly and build up systematically : 20 seconds, 25 seconds, 30 seconds, 35 seconds, 40 seconds, 44 seconds. While holding the breath I also counted internally always.
By applying this technique, after a few days I was actually able to hold the breath for that long. Easy actually... And then came the big day... radiation 1... with somewhat fear I went towards block 98. It is very nice that there is a direct entrance without having to pass through counters: you can register yourself via the computer. The waiting room does not breathe a hospital atmosphere, on the contrary ... the bathrobes make you think of a wellness with a little (much ;-)) imagination ;-) The ever-friendly nurses come to get you from the waiting room, accompany you to the fitting room (where you have to free your upper body) and to the radiation apparatus. There they help you into your radiation bra, and when you have sat down on the table in the prone position, they help you into a completely correct prone position. More than that, you don't actually have to do anything yourself. Your head is placed in a headrest, one arm in front, the other next to you, the breast to be irradiated hangs down in a recess.
First impression? It all seems much more frightening than it actually is. I just closed my eyes, focused on my abdominal breathing and breathed very calmly until the irradiation started. And then it's actually very simple : Annick's voice tells you when to inhale, exhale and hold your breath. By focusing on her voice, the radiation treatment is over in no time. Does it hurt? No... I felt nothing. And also the fatigue, the red spots, the burns, the stings in the chest, were gone. Moreover, at this moment there is no difference between the two breasts.
One golden advice: enter the radiation treatment process in the prone position with full confidence and don't let other people's "negative" stories scare you too much. Every body is unique, every body reacts differently... and for me, this radiation technique turned out to be very good.
Translated by Radion-D
Anja Legiest (Dutch version)
“Diagnose borstkanker… borstsparende operatie, chemo … en dan sta je voor het allerlaatste deel van je behandeling : de bestraling. Ik had het geluk dat ik via mijn opleiding als Pink Ribbon Wandelcoach reeds van de techniek “bestraling in buiklig” gehoord had. Dusss… trok ik mijn “stoute schoenen” aan en ging ik mijn licht opsteken in het ziekenhuis waar ik geopereerd was en waar ze enkel de rugligbestralingstechniek toepassen én bij Annick van de borstkliniek in UZ Gent, waar de buikligbestralingstechniek wordt gebruikt.
En mijn keuze was heel snel gemaakt : andere organen zoveel mogelijk beschermen door te opteren voor bestraling in buiklig.
Een zeer goed voorbereidend gesprek gehad, de maten voor de bestralingsBH laten opmeten en duidelijke info gehad omtrent wat er juist ging gebeuren, ik zag het helemaal zitten.
Het enige wat mij echter een beetje zorgen baarde, was het feit dat je 44 seconden je adem moest kunnen inhouden op regelmatige basis tijdens elke bestraling. En ik kon dit maar 20 seconden 🙈 Gelukkig had je enkele weken de tijd om dit te oefenen (er zitten een aantal weken tussen intake en bestraling).
Mijn gouden tip : oefen dagelijks door in buiklig op je bed te gaan liggen met het hoofd uit het bed, adem vanuit de buik en bouw systematisch op : 20 seconden, 25 seconden, 30 seconden, 35 seconden, 40 seconden, 44 seconden. Tijdens het vasthouden van de adem telde ik ook inwendig altijd mee. Door deze techniek toe te passen was ik er eigenlijk na een paar dagen al toe in staat om zolang de adem vast te houden. Peanuts, echt waar…
En dan kwam de grote dag… bestraling 1… met een klein hartje richting blok 98. Heel fijn dat er een rechtstreekse ingang is zonder dat je loketten moet passeren : aanmelden kan je zelf via de computer.
De wachtzaal ademt geen ziekenhuissfeer uit, integendeel… de badjassen doen je met een beetje (veel ;-)) verbeelding denken aan een wellness ;-) De altijd-vriendelijke verpleging komt je uit de wachtzaal halen, begeleiden je tot in het paskamertje (waar je je bovenlichaam moet vrij maken) en tot aan het bestralingstoestel. Daar helpen ze je in je bestralingsbh, en als je op de tafel in buiklig hebt plaatsgenomen, helpen ze je om tot een volledig correcte buiklighouding te komen. Meer nog, zelf moet je eigenlijk niks doen. Je hoofd komt in een hoofdsteun terecht, de ene arm voor, de andere arm naast je, de te bestralen borst hangt in een uitsparing naar beneden. Eerste indruk ? Het lijkt allemaal veel beangstigender dan dat het eigenlijk is. Ik deed gewoon mijn ogen toe, focuste mij op mijn buikademhaling en haalde heel rustig adem tot de bestraling begon. En dan is het eigenlijk heel simpel : de stem van Annick geeft aan wanneer je moet inademen, uitademen en adem moet vasthouden. Door je op haar stem te focussen is de bestraling zo voorbij.
Doet dit pijn ? Neen… ik voelde er niks van. En ook de vermoeidheid, de rode plekken, de brandwonden, de steken in de borst bleven uit. Meer nog, momenteel geen enkel verschil te zien tussen beide borsten.
Gouden raad van tante Kaat… euhhh, Anja : stap met volle vertrouwen in het traject met de bestralingstechniek in buiklig en laat je niet teveel schrik aanjagen door “negatieve” verhalen van anderen. Elk lichaam is uniek, elk lichaam reageert anders… en voor mij viel deze bestralingstechniek ontzettend goed mee.
Heidi
When I heard that an alternative method of irradiation was offered at UZ Ghent so that your other body parts are not also irradiated, I didn’t hesitate for a moment.
This was my biggest concern, to what extent will my healthy body parts be irradiated?
The treatment table you lay on was comfortable, especially when I was allowed to turn my head to the side and lay my face in profile.
So you lie in prone position with one arm slightly bent above your head, and your other arm along your body, now this is my favorite position for falling asleep, so for me this was no problem at all!
More over, the nurses are super friendly and help you to take a seat from a step if necessary.
Now of course I hope with all my heart that I don’t have to undergo it again, but I wouldn’t hesitate to choose this prone position again!
I wish you good luck!
Heidi, 59 year, breastcancer
